معروف به: سعادت آباد، پل هفت دست و پل درياچه
موقعيت: خيابان كمال اسماعيل
سال تاسيس: ۱۰۶۵ هجري(دوره شاه عباس دوم)
عرض اين پل ۶ متر و طول آن ۱۴۷ متر مي باشد و ارتباط باغ هاي سلطنتي دو ساحل شمالي و جنوبي رودخانه با باغ هاي وسيع سعادت آباد و بناهاي با شكوه هفت دست، آئينه خانه، كشكول و نمكدان را برقرار مي ساخت و محل عبور خانواده شاه صفوي، امرا، اشراف، مهمان ها و سفيراني بود كه اجازه ملاقات با شاه عباس دوم را مي يافتند.
پل چوبی
اين پل در گويش مردم اصفهان (چوبي) گفته مي شود. وجه تسميه آن به پل جوئي اين است كه چون در دو طرف پل عمارات سلطنتي واقع شده بود، در آن عصر اين پل را براي ارتباط اين دو قسمت ساخته بودند و آب را نيز به وسيله جوي سنگي كه در روي پل كنده بودند به اين عمارت مي رساندند.
در وسط پل برج ۶ گوشه اي وجود داشت كه از هرگوشه آن سه چشمه جاري مي شد. يكي از خارجياني كه پل را بازديد كرده و درباره آن مي نويسد “…پل با چهارده طاق يك ريخت و معبري براي بردن آب به قصر هفت دست واقع در ساحل زاينده رود ساخته شده بود…”
عمارات زيبا و باشكوه سعادت آباد، هفت دست، آينه خانه، كلاه فرنگي، نمكدان در اطراف اين پل بوده است كه به وسيله مسعود ميرزاي ظل السلطان حاكم اصفهان در زمان ناصرالدين شاه قاجار خراب و با خاك يكسان گرديد.
