الراشد بالله (نام کامل وی: أبو جعفر المنصور الراشد بالله ابن المسترشد بالله) از خلفای عباسی در بغداد بود که از ۱۱۳۵ تا ۱۱۳۶ میلادی برابر با ۵۲۹ تا ۵۳۰ هجری قمری فرمان می‌راند. وی سی امین خلیفه عباسی بود که همان رویه پدرش را پیش گرفت و به جنگ و ستیز با سلاطین سلجوقی پرداخت و سرانجام چون توان مقابله با سَلاجقه را نداشت از ایشان شکست خورد و پس از ۹ ماه خلافت از این منصب خلع گردید و سرگردان شد.
حکومت
مانند پدرش، ابومنصور فضل مسترشد، الراشد در تلاشهایش برای استقلال از ترکان سلجوقی شکست خورد؛ وی به انتقام قتل پدرش، به فرستاده سلطان که به قصد تقاضای بخشش بسیاری آمده بود، اهانت کرد، مردم را به تاراج قصرش برانگیخت، و بعد به حمایت زنگی، که به همان اندازه به خاطر اعدام دبیس با سلطان دشمن بود، سلطنتی رقیب پدیدآورد.
بغداد از حمله سلطان در امان ماند، اما در نهایت، خلیفه ناامید از یاری، به موصل گریخت، و سلطان قدرت بیشتری به دست آورد. شورایی تشکیل شد، عموی راشد، پسر ابوالعباس احمد مستظهر به عنوان خلیفه جدید برگزیده شد.
مرگ
راشد به اصفهان گریخت و در آن جا به دست حشاشین کشته شد. مقبره او در نزدیکی پل شهرستان واقع شده‌است
اختلاف در محل دفن
«راشد» با «داود» به خوزستان آمد و از آنجا به اصفهان رفت و در آن شهر در ۲۵ رمضان ۵۳۲ق به دست یکی از فدائیان اسماعیلی به ضرب کارد جان سپرد.
در قریه شهرستان اصفهان بقعه‌ای است که برخی از نویسندگان آن را مقبره «الراشد» خلیفه عباسی می‌نویسند. لکن نزد اهالی آنجا معروف است که آنجا قبر دو نفر از سادات بزرگوار به نام‌های «شاهزاده ابراهیم» و جناب «حسین بن زید بن حسن بن علی» (علیهما‌السّلام) می‌باشد.
در این که راشد در اصفهان کشته شده و در جی به خاک رفته سخنی نیست. سبک ساختمان گنبد مانند ساختمان‌های عهد سلجوقی و بدون تاریخ است و در قرون بعد از آن تعمیراتی انجام شده است. به ظنّ نوسنده، سلجوقی بودن بقعه، دلیل بر آن نیست که آنجا قبر «راشد عباسی» باشد بلکه مظنون آن که قبر راشد در محلّی بوده است که اکنون به نام باغ مشهد خوانده می‌شود و این گنبد مربوط به جامع (مسجد جامع) شهرستان بوده است. «عماد کاتب» اصفهانی درباره کشته شدن راشد و دفن او می‌نویسد: «و دفن الراشد باللَّه فی مدینه جیّ و افردت له تربة فی جامعها»
«یاقوت حموی» در کتاب «معجم البلدان» می‌نویسد:
«و فی جیّ مشهد الراشد ابن المسترشد معروف ویزار و هی علی شاطی ء نهر زنده رود»
بعید به نظر می‌رسد که سلاطین صفوی قبر خلیفه عباسی را در اصفهان پایتخت خود باقی گذاشته باشند و احتمال خراب کردن آن بسیار قوی و معقول به نظر می‌رسد.
